Verschijning van Tijd van illusies: Mijn kleine geschiedenis van de wereld

Sinds Jan van der Putten in mei 1968 in Parijs de buitenlandjournalistiek inrolde, is hij als correspondent van crisis naar crisis gerend. Overal waar hij kwam waren hoge verwachtingen over betere, menswaardiger tijden, en overal sloegen generaals of politici die verwachtingen meedogenloos de bodem in. Nu het tijdperk dat na de Tweede Wereldoorlog begon is uitgelopen op een wereldcrisis, kijkt hij terug op de grote, vaak tragische gebeurtenissen waarvan hij in drie continenten ooggetuige en soms bijna het dodelijk slachtoffer is geweest. Aan de hand van zijn persoonlijke ervaringen in onder meer Frankrijk, Chili, Argentinië, Venezuela, Midden-Amerika, Italië, China en Israël vertelt hij het grotere verhaal, dat vaak van een verrassende actualiteit blijkt te zijn. Met een kritisch oog kijkt hij naar zijn jongere zelf en gaat hij na waarom de illusies van de dromers en revolutionairen van toen zijn stukgelopen. Dat doet hij met de hoop, of de illusie, dat in het nieuwe tijdperk niet dezelfde fouten worden gemaakt. Het boek besluit met een voorwoord over de jeugd van de schrijver, een mediawoord over zijn journalistieke praktijk en een nawoord waarin hij nagaat hoe het kon gebeuren dat een tijdperk dat met zo veel hoop begon met zo veel wanhoop eindigt.